سناریوهای نفوذ آمریکا به پرونده سیاسی لبنان با کارت امنیتی-نظامی

بسیاری معتقدند که عزل و نصب‌های امنیتی فرودگاه بیروت و تحرکاتی که اخیرا آمریکا برای تقویت نفوذ خود در ارتش لبنان انجام داده را نمی‌توان جدا از تحولات سیاسی این کشور به ویژه در پرونده ریاست‌جمهوری دانست. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دولت‌های مختلف آمریکا علاوه بر مداخله در امور سیاسی لبنان از دهه‌های گذشته و تلاش برای تاثیرگذاری بر پرونده‌های حساسی چون تشکیل دولت و انتخاب رئیس جمهور و انتخابات پارلمانی و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..، به روش‌های گوناگون در پی تقویت نفوذ خود در ارتش این کشور بوده‌اند؛ تا جایی که ارتش لبنان تبدیل به یک نهاد نظامی وابسته به ایالات متحده گردد.

تلاش آمریکا برای نفوذ به ساختار ارتش لبنان

از همین رو طی چند سال گذشته آمریکایی‌ها در کنار تحرکاتی که در پرونده‌های سیاسی لبنان انجام داده‌اند به ویژه بعد از اعتراضات اکتبر 2019، راهبرد خود را بر پایه افزایش هماهنگی و روابط با موسسات امنیتی و نظامی لبنان بنا کرده‌اند. ایجاد روابط نزدیک با ارتش کشورهای وابسته به سیاست واشنگتن و سیطره بر تصمیمات و عملکرد آنها از جمله استراتژی‌های ایالات متحده برای نفوذ در منطقه طی سال‌های گذشته بوده که ارتش لبنان نیز در همین چارچوب قرار می‌گیرد.

ژانویه سال گذشته و هم‌زمان با اوج‌گیری بحران اقتصادی و مالی لبنان، آمریکا اعلام کرد تصمیم دارد تا یک سری کمک‌ها در اختیار ارتش لبنان قرار دهد؛ آن هم درحالی که مردم این کشور در یک بحران بزرگ معیشتی قرار داشتند و ایالات متحده با تشدید تحریم‌ها و محاصره خود ضد بیروت، لبنانی‌ها را به مرز گرسنگی رسانده است.

اسناد مربوط به کنگره آمریکا نشان می‌دهند، این کشور قصد دارد کمک نظامی 67 میلیون دلاری به نیروهای مسلح لبنان را تغییر مقصد داده تا از اعضای ارتش لبنان همچنان که این کشور با بحران مالی دست و پنجه نرم می‌کند، حمایت به عمل آورد. بر اساس اطلاعیه‌ای که به کنگره آمریکا ارسال شده وزارت امور خارجه آمریکا قصد دارد با اعمال تغییر در نحوه اختصاص اعتبارات کمکی نظامی خارجی که قبلاً برای لبنان در نظر گرفته، این اعتبارات را به دلیل وجود آشوب اقتصادی و ناآرامی اجتماعی صرف «حمایت معیشتی» از اعضای ارتش لبنان کند.

مرکز تحقیقات خاورمیانه‌ای واشنگتن در آوریل 2019 اعلام کرد که آمریکا قصد دارد به جای ادامه همکاری با سیاستمداران لبنانی که غرق در فساد هستند و واشنگتن نیز به مشارکت با آنها متهم می‌شود، در صدد همکاری با ساختار امنیتی و نظامی این کشور و تا حدی نیز ساختار بانکی آن برآید. بنابراین ایالات متحده می‌تواند به ساختار ارتش از یک سو و سیستم بانکداری از سوی دیگر توجه ویژه‌ای نشان دهد و با تعامل با این 2 ساختار برنامه‌های خود را به پیش ببرد؛ اما در این میان اولویت و ارجحیت با ساختار ارتش و نهاد امنیتی لبنان است.

از جمله اصول آمریکا در تعامل با ارتش لبنان، دور کردن این ارتش از حزب الله و سعی برای ایجاد رقابت و تقابل میان آنها بوده است.

به گفته کارشناسان امور لبنان، واشنگتن بعد از آنکه شرط‌بندی‌هایش بر سر شخصیت‌های لبنانی و جناح‌های وابسته به خود شکست سختی خورد، به صرافت بازسازی روابطش و ورود از دروازه دیگر برای پیشبرد اهداف خود در لبنان افتاده است که موسسه نظامی و امنیتی و به طور کلی ارتش لبنان یکی از آنهاست.

نقش آمریکا در عزل و نصب‌های امنیتی فرودگاه بیروت

از سوی دیگر در شرایطی که آمریکا تلاش دارد وانمود کند که نمی‌خواهد در مسئله انتخاب رئیس جمهور لبنان دخالتی داشته باشد، اما شواهد نشان می‌دهد «ژوزف عون» فرمانده ارتش لبنان گزینه مورد نظر واشنگتن برای ریاست‌جمهوری این کشور است تا بدین ترتیب آمریکایی‌ها راحت‌تر بتوانند فعالیت‌های نظامی و سیاسی خود را در لبنان هماهنگ کنند.

اما چند روز قبل یک سری انتصابات امنیتی جدید در فرودگاه بیروت انجام شد که اطلاعات منابع و رسانه‌های لبنانی حاکی از ردپای آمریکا و سفارتخانه‌ آن در این انتصابات است. چند هفته قبل بود که آمریکا و رژیم صهیونیستی از طریق رسانه‌های وابسته به خود تبلیغاتی جعلی به راه انداختند با این مضمون که حزب‌الله از طریق فرودگاه بیروت سلاح وارد می‌کنند. بعد از آن مجموعه‌ای از کمپین‌های اسرائیلی-آمریکایی و سعودی نیز از طریق مهره‌های این محور در لبنان به راه افتاد با عنوان «منع استفاده از تاسیسات عمومی برای قاچاق اسلحه و مهمات».

برخی طرف‌های داخلی وابسته به آمریکا نیز با مانورها و تبلیغاتی در این زمینه به دولت و ارتش لبنان فشار آوردند تا اقداماتی انجام دهند که رضایت ایالات متحده را جلب کند. برهمین مبنا بود که سرتیپ«فادی کفوری» جانشین سرتیپ «جورج ضومط» فرمانده امنیتی فرودگاه بیروت شد. فادی کفوری با شخص ژوزف عون و آمریکایی‌ها روابط بسیار خوبی دارد.

از همین رو محافل سیاسی و امنیتی لبنان معتقدند که انتصاب کفوری به عنوان فرمانده امنیتی فرودگاه بیروت، یک اقدام تکمیلی از جانب فرمانده ارتش لبنان برای گرفتن تاییدیه از آمریکایی‌هاست؛ به ویژه اینکه نام او اکنون به عنوان یکی از نامزدهای اصلی پست ریاست‌جمهوری لبنان مطرح شده و حمایت‌های آمریکا می‌تواند حمایت سایر بازیگران خارجی موثر در عرصه لبنان را نیز برای وی به همراه داشته باشد.

روزنامه الاخبار در این زمینه اعلام کرد، به نظر می‌رسد فرماندهی ارتش لبنان می‌خواهد پیامی را ارسال کند با این مضمون که « افرادی که مناصب امنیتی و ماموریت محافظت از تاسیسات مهم را بر عهده دارند، از نزدیکان آمریکا بوده و حزب‌الله و طرف‌های وابسته به آن هیچ نقشی در این زمینه ندارند».

از سویی «موریس سلیم» وزیر دفاع دولت موقت لبنان اخیرا درخواست ژوزف عون برای تمدید دوره سرلشکر «امین العرام» رئیس ستاد ارتش و سرلشکر «میلاد اسحاق» بازرس کل شورای عالی نظامی که اواخر دسامبر جاری بازنشسته می‌شوند را نپذیرفت. به دنبال آن «دوروتی شیا» سفیر آمریکا در بیروت با سلیم تماس گرفته و از او خواست تا حکم تمدید این دو نفر که روابط نزدیکی با واشنگتن دارند را امضا کند. شیا با «عبدالله بوحبیب» وزیر خارجه دولت پیشبرد امور لبنان نیز در همین زمینه تماس گرفت.

رعد: کسانی که قدرت تشخیص دوست و دشمن را دارند، توانایی ساختن لبنان را دارند6 سناریو احتمالی برای پرونده ریاست‌جمهوری لبنانحزب‌الله: مداخلات خارجی موجب تعمیق بحران سیاسی لبنان می‌شود

ورود واشنگتن به پرونده سیاسی لبنان با کارت امنیتی

این تحولات یادآور حوادث مه سال 2008 در لبنان است؛ جایی که دولت وقت «فواد سنیوره» در تاریخ 5 مه 2008 به شکلی ناگهانی و مشکوک تصمیمی را اتخاذ کرد که بر اساس آن شبکه ارتباطاتی مختص به حزب الله را از میان ببرد و مسئولین آن را مورد پیگرد قانونی قرار دهد. همچنین تصمیم بر این شد که مسئول بخش امنیتی فرودگاه بیروت به بهانه چشم پوشی از وجود یک دوربین مدار بسته حزب الله در نزدیکی این فرودگاه از سمت خود عزل شود.

همین مسئله موجب وقوع درگیری‌های بین حزب‌الله و جریان المستقبل به ریاست «سعد حریری» شد که بعدا مشخص شد حریری از چند روز قبل برای این درگیری‌ها آماده شده و حدود 2 هزار فرد مسلح را از طرابلس آماده کرده بود.

در آن زمان آمریکا و عربستان و فرانسه 14 مارسی‌ها را در لبنان مامور کرده بودند که از خلال ایجاد این تنش‌ها «میشل سلیمان» را به منصب ریاست‌جمهوری لبنان برسانند.

برخی معتقدند که شاید سناریو مه 2008 در حال تکرار باشد. «ولید جنبلاط» رئیس حزب سوسیالیست ترقی‌خواه در واکنش به عزل و نصب‌های امنیتی فرودگاه بیروت اعلام کرد: آنچه در این موضوع و سایر موضوعات در حال اتفاق افتادن است، یک باج‌خواهی سیاسی از جمله در مسئله ریاست‌جمهوری می‌باشد.

منابع سیاسی لبنان معتقدند که نمی‌تواند اتفاقات اخیر در رابطه با مسائل امنیتی لبنان را جدا از محاسبات سیاسی این کشور به ویژه در پرونده ریاست جمهوری دانست و روشن است که آمریکایی‌ها به دنبال سیطره غیرمستقیم بر این پرونده هستند. درمورد اینکه حزب‌الله چه واکنشی به این موضوع خواهد داشت نمی‌توان سناریو دقیقی پیش‌بینی کرد؛ خصوصا اینکه بن‌بست سیاسی لبنان در آستانه پایان سال 2022 پیچیده‌تر شده و طرف‌های داخلی و خارجی ذینفع به دنبال بهانه‌ای برای هدف قرار دادن حزب‌الله و متهم کردن آن به مانع‌تراشی در روند انتخاب رئیس جمهور هستند.

اما گذشته از مسئله سیاسی، فرودگاه بین‌المللی بیروت و کنترل امنیتی آن اهمیت راهبردی بالایی به ویژه برای آمریکایی‌ها دارد و سیطره بر این فرودگاه برای آنها بسیار مهم است. برخی منابع لبنانی درباره نفوذ گسترده واشنگتن در فرودگاه بیروت هشدار داده و معتقدند که ایالات متحده قصد دارد سناریو فرودگاه بغداد را در فرودگاه بیروت پیاده کند.

آمریکا که تقریبا عراق را در سیطره نظامی خود قرار داده، فرودگاه بغداد را کاملا در اختیار خود گرفته و هر محموله نظامی و غیرنظامی که بخواهد از طریق این فرودگاه وارد و خارج می‌کند. نکته قابل توجه آنجاست که در اغلب موارد اصلا مقامات عراقی اطلاعی از فعالیت‌های آمریکایی‌ها در فرودگاه بغداد ندارند و بعد از انتشار عکس‌های مربوط به آن متوجه می‌شوند که ایالات متحده چه استفاده‌های از این فرودگاه می‌کند.

ایالات متحده در چارچوب برنامه خود برای نفوذ به ساختار امنیتی لبنان طی چند سال گذشته به دور از پوشش رسانه‌ای داخلی و خارجی پروژه‌ای را برای ساخت سفارت عظیمی در این کشور که گفته می‌شود دومین سفارتخانه بزرگ آمریکا در منطقه خواهد بود، شروع کرده است. طبق یک سند در وزارت امور خارجه ایالات متحده یک میلیارد و 200 میلیون دلار برای این پروژه در نظر گرفته شده است که دو برابر بودجه اختصاص یافته برای ساخت سفارت ایالات متحده در بغداد محسوب می‌شود که معادل 600 میلیون دلار بود.

علت توجه آمریکا به عراق و لبنان به منافع واشنگتن در این کشورها و موقعیت استراتژیک و ژئوپلوتیک آنها برمی‌گردد. از همه مهمتر حضور گروه‌های مقاومت در لبنان و عراق و به ویژه حزب‌الله که کابوس بزرگ متحد اصلی آمریکا در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی است، از مهمترین انگیزه‌های واشنگتن برای نفوذ در این دو کشور به شمار می‌رود.

همین مسئله زنگ خطر را برای مقامات لبنانی به صدا در می‌آورد که اجازه ندهند تداوم بحران سیاسی منجر به یک هرج و مرج امنیتی گسترده و رقم خوردن سناریوهای خطرناک برای این کشور شود.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اخبار آمریکا لبنان اخبار آمریکا لبنان امنیتی فرودگاه بیروت ایالات متحده امنیتی لبنان ریاست جمهوری سیاسی لبنان آمریکایی ها ارتش لبنان حزب الله برای نفوذ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۰۵۴۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ نیروی هوایی برتر جهان در سال ۲۰۲۴؛ از تفنگداران دریایی آمریکا تا نیروی هوایی روسیه (+عکس)

از جنگ جهانی دوم، زمانی که فناوری هواپیما در مقایسه با هواپیماهای مورد استفاده در جنگ جهانی اول پیشرفت‌های زیادی کرده بود، نیروهای هوایی به بخش مهمی از ارتش هر کشور تبدیل شدند، موضوعی که در مورد تمام کشورها در سراسر جهان صدق می کرد.

طبیعتاً جای تعجب نیست که نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) توسط فهرست جهانی هواپیماهای مدرن نظامی (WDMMA) به عنوان قدرتمندترین نیروی هوایی جهان رتبه بندی شود.

به گزارش روزیاتو، WDMMA در توضیح رتبه‌بندی خود تصریح کرده است که از فرمول رتبه بندی ارزش واقعی استفاده می‌کند که نه تنها اندازه ناوگان را در نظر می‌گیرد، بلکه نوسازی، پشتیبانی لجستیکی، حمله، دفاع و سایر قابلیت‌ها را نیز در نظر می‌گیرد.

به این ترتیب، این رتبه بندی، کیفیت و ترکیب کلی موجودی های هر ارتش را ارزیابی می کند. بدین ترتیب برترین نیروهای هوایی جهان به شرح زیر هستند:

۵- تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) تعداد پرنده نظامی: ۱,۲۱۱ فروند جنگنده ها: ۲۴.۵ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۵۸.۹ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۵.۳ درصد ناوگان

اولین گزینه در اینجا تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) است که بیش از ۱,۲۰۰ پرنده نظامی در انواع مختلف در ناوگان خود دارد که اکثریت آنها هلیکوپتر هستند (۵۸.۹%).

به گزارش سایت این شاخه از ارتش ایالات متحده، هواپیماهایی که توسط این نیروی به کار گرفته می شوند شاملMcDonnell Douglas AV-8B Harrier، Northrop Grumman EA-6B Prowler McDonnell Douglas F/A-18 Hornet، Boeing F/A-18E/F Super Hornet، Lockheed Martin F-35 Lightning II، Lockheed Martin KC-130 Hercules و AAI RQ-2 Pioneer و البته انواعی از پهپادهاست.

با این حال، جالب اینجاست که WDMMA اعلام کرده که تفنگداران دریایی ایالات متحده تنها دو فروند F-35 در ناوگان خود دارد و ۵۲۸ جنگنده باقیمانده یا مک دانل داگلاس F/A-18 Hornet یا Boeing F/A-18E/F Super Hornet، دو جت جنگنده نمادینی که در نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و نیروهای تفنگدار دریایی خدمت می کنند.

۴- نیروی زمینی ارتش ایالات متحده (USA) تعداد پرنده نظامی: ۴,۳۹۷ فروند جنگنده ها: ۰ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۸۸.۱ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۳.۵ درصد ناوگان

در رتبه چهارم، یکی دیگر از واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده، یعنی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده قرار دارد. با این حال، بر خلاف سایر واحدهای موجود در فهرست، نیروی زمینی ایالات متحده هیچ جت جنگنده فعالی ندارد و ناوگان آن عمدتاً متشکل از هلیکوپترهاست.

این شاخه همچنین دارای تعدادی هواپیمای ترابری، آموزشی و مأموریت ویژه است که شامل هواپیماهایی مانند MC-12W می شود، یک هواپیمای توربوپراپ که در کسب اطلاعات، نظارت و پشتیبانی شناسایی به نیروهای روی زمین کمک می کند. اکثر ناوگان هوایی نیروی زمینی متشکل از هلیکوپترهای Sikorsky UH-60 Black Hawk است که در سال ۱۹۷۹ وارد خدمت شد.

طبق گفته لاکهید مارتین که شرکت مادر سیکورسکی است، بلک هاوک در ارتش و نیروهای مسلح ایالات متحده و همچنین واحدهایی در ارتش ۳۴ کشور دیگر در سطح جهان خدمت رسانی می کند و خود را به عنوان یک پرنده نظامی مقاوم و قابل اعتماد ثابت کرده است.

۳- نیروی هوایی روسیه تعداد پرنده های نظامی: ۳,۶۴۹ فروند جنگنده ها: ۲۵ درصد ناوگان بمب افکن ها: ۳.۳ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۰.۵ درصد ناوگان

تنها یگان غیر مستقر در ایالات متحده در این فهرست، نیروی هوایی روسیه (Военно-воздушные силы России، VVS) است، نیروی هوایی که دارای ناوگانی متشکل از ۳,۶۴۹ پرنده نظامی است که شامل جت های جنگنده، بمب افکن، سوخترسان و غیره می شود.

با این حال، در طول جنگ فعلی در اوکراین، بعد از این که روسیه در فوریه ۲۰۲۲ تهاجمی عظیم به این کشور را آغاز کرد، نیروی هوایی این کشور هواپیماهای زیادی از جمله دارایی های ارزشمندی مانند Beriev A-50 را از دست داده است. در واقع، این شاخه از ارتش روسیه دو مورد از این سیستم های هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد (AEW&C) را از دست داده است که تازه ترین مورد در فوریه ۲۰۲۴ سرنگون شد.

به طور کلی، وبسایت Oryx که تلفات دو طرف جنگ را مستند می کند، ۶۰۰ پرنده نظامی روسی را که در طول جنگ با اوکراین سرنگون یا آسیب دیده اند را مستند کرده است، از جمله ۸۸ هواپیمای جنگی و سه بمب افکن استراتژیک که دو فروند از آنها آسیب دیده اند.

با این حال، روسیه همچنان از برتری هوایی خود برای بمباران اهداف استراتژیک نظامی و غیرنظامی در داخل اوکراین استفاده می‌کند. اوکراین مدعی شد هواپیماهای روسی بریف A-50 و ایلیوشین ایل-۲۲ را نیز ساقط کرده است.

۲- نیروی دریایی ایالات متحده (USN) تعداد پرنده های نظامی: ۲,۶۲۶ فروند جنگنده ها: ۲۰.۲ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۲۱.۲ درصد ناوگان ترابری ها: ۳ درصد ناوگان

به ایالات متحده باز می گردیم، جایی که نیروی دریایی این کشور بیش از ۲,۶۰۰ پرنده نظامی؛ از جمله ۵۳۰ جنگنده در ناوگان خود دارد. همانند نیروهای تفنگدار دریایی، نیروی دریایی ایالات متحده نیز دارای سه نوع جنگنده است: McDonnell Douglas F/A-18 Hornet، Boeing F/A-18E/F Super Hornet، و لاکهید مارتین F-35 Lightning II، علاوه بر تعداد زیادی جنگنده های دیگر. این جنگنده های دیگر شامل General Dynamics F-16 Fighting Falcon و Northrop F-5 و همچنین پرنده های آموزشی متعددی مانند McDonnell Douglas T-45 Goshawk می شود.

با این وجود، این شاخه از ارتش ایالات متحده از بل بوئینگ V-22 Osprey نیز استفاده می‌کند که به‌دنبال یک حادثه مرگبار در سواحل ژاپن در نوامبر ۲۰۲۳ مجبور به زمینگیر کردن تمام ناوگان آن شد.

این پرنده تیلت روتور در ۸ مارس ۲۰۲۴ پس از چراغ سبز فرماندهی سیستم های هوایی نیروی دریایی و وزارت دفاع ایالات متحده به سرویس بازگشت. این تصمیم گیری سه ماه پس از یک حادثه مرگبار با V-22 Osprey در ژاپن گرفته شد.

۱- نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) تعداد پرنده های نظامی: ۵,۱۸۹ فروند جنگنده ها: ۲۹.۱ درصد ناوگان بمب افکن ها: ۲.۵ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۱۰.۷ درصد ناوگان

با کمترین هیاهو و غافلگیری، نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) با ۵,۱۸۹ فروند پرنده نظامی در ناوگان خود قوی ترین و بهترین نیروی هوایی جهان است. اگرچه ممکن است تعجب آور باشد، اما بیشترین بخش از این ناوگان به هواپیماهای آموزشی اختصاص دارد یعنی ۲۹.۷ درصد، در حالی که جت های جنگنده با ۲۹.۱ درصد از سهم ناوگان در رتبه دوم قرار دارند.

در طول سال‌ها، این شاخه از ارتش ایالات متحده بسیاری از هواپیماهای نمادین مانند لاکهید مارتین SR-71 Blackbird، Northrop Grumman B-2 Spirit، Boeing B-52 Stratofortress و غیره را در اختیار داشته است و به یکی از نیرومندترین نیروهای هوایی در جهان تبدیل شده است، در حالی که این بخش از ارتش ایالات متحده اولین بار در سال ۱۹۴۷ تاسیس شد.

کانال عصر ایران در تلگرام